Słoń

Dzisiaj uszyłam sobie słonika :)

Słonik powstał ze starych spodni mojego męża.
Leżały sobie te portki na górze materiałów  i czekały na pocięcie. I dzisiaj się doczekały.
Złapałam, szczególnie się im nie przyglądąc, pociachałam i zadowolona zaczęłam szyć.
W pewnym momencie spojrzałam na kanapę z materiałami i dopiero wtedy zorientowałam się, że tam były dwie pary spodni, ale tylko jedna do pociachania, druga jak najbardziej dobra i w użyciu .
Cóż trzeba było zebrać się w sobie i sprawdzić co pocięłam w euforii twórczej :)))
Na szczęście oberwało się starym portkom.
Oczywiście nie będę wspominała o bezsensowności próśb kierowanych do rodzinki: tutaj proszę nic mi nie kłaść ;) Może jak faktycznie kiedyś komuś coś przytnę lub wytnę przez przypadek, to zaczną słuchać starej matki i żony!

A tutaj słonik pozuje z przepięknym kotem stworzonym przez Goyę Rose  której prace uwielbiam, wszystkie, bez wyjątku :)

A tutaj o słoniu z Bajek Babci Pimpusiowej Andrzeja Waligórskiego :)

"Prosiła glizda słonia raz w nietrzeźwym stanie:
- Strasznie mnie plecy swędzą, podrap mnie kochanie.
Słoń podrapał i ryknął śmiechem jak armała:
- Stara, co się wygłupiasz, coś taka plaskata?"