Jąkania tylko dla dorosłych ciąg dalszy.

Dzisiaj dalej o jąkaniu, a właściwie o pozbywaniu się jąkania.

Jeżeli już dobrze przemyślałeś kwestię wkładu (ogromnego) pracy własnej, to może warto przemyśleć jeszcze kilka kwestii.

Zaczynasz szukać osoby, która pomoże Ci w pracy nad płynnością. Jeżeli już kogoś sobie wybrałeś, to zadbaj dla własnego dobra o kilka rzeczy:

Zapytaj o program terapii/plan pracy. Dobrze byłoby, gdybyś taki program rozpisany i wydrukowany.

Daj się zdiagnozować. Trochę to trwa, jest nudne, ale warto.

I tutaj uwaga! Nie daj się naciągać na spędy i zbiorowe diagnozy w 5 minut.

I tak się dowiesz, że jąkasz się niemiłosiernie i tylko turnus za parę tysięcy Cię ocali i przysporzy samych sukcesów do końca życia.

Nie wierz w opowieści o samych sukcesach. Wiem z własnego doświadczenia, że z tym bywa różnie z wielu przyczyn leżących po obu stronach!

Omów z logopedą diagnozę i plan pracy. Określ wyraźnie, co jest dla Ciebie niejasne i być może na ten moment niewykonalne.

Poproś o informacje na temat możliwych form pracy/terapii. To, że logopeda preferuje określone techniki czy programy, nie zwalnia go szerszej wiedzy na ten temat.

Podchodź z dużą rezerwą do podpisywania umów terapeutycznych, w których zawarte są wygórowane wymagania dot. codziennych ćwiczeń. Bardzo łatwo będzie wtedy na Ciebie zrzuć ciężar odpowiedzialności za brak wymiernych efektów. 

Unikaj ludzi, którzy w pracy z Tobą są wszechwiedzący, nieomylni i niechętni do dyskusji. Pamiętaj, to Ty jesteś ekspertem od własnego życia.

Na koniec tego postu życzę Ci, aby podjęty wysiłek w pracy nad płynnością przyniósł wymarzone efekty!

Więcej ciekawych informacji znajdziesz na stronie:

Ten obrazek znalazłam na ich stronie :)